0 00 1 min 4 yrs 195

মোৰ শব্দবোৰ

তোমাৰ অনুভৱৰ 
অনুৰাগত থকাসৰকা …
এখন্তেক শব্দবৃক্ষৰ 
ছায়াত জিৰাও বুলি 
দুচকুত অন্ধকাৰ নমাই 
প্ৰাপ্তিৰ আশাত 
প্ৰসাৰিত কৰোঁ শূন্য দুহাত …
তোমাৰ অনুভৱত 
মোৰ শব্দবোৰ জিলিকি উঠক বুলি
মেলি দিওঁ‌ ৰ’দৰ আঁ‌চলত…
মোৰ অনুভৱে 
তোমাকো স্পৰ্শ কৰক বুলি 
নিৰ্ভয়ে লিখি যাওঁ‌ 
কলিজাত খুন্দিয়াই থকা 
নৈসৰ্গিক কোলাহলবোৰ …
কাৰণ লয় ছন্দ অলংকাৰেৰে 
সজাব খুজিলেও 
নিস্তেজ হয় মুখৰ বৰণ ।
মোৰ শাব্দিক ছন্দগুচ্ছই 
তোমাৰ সূক্ষ্ম অনুভূতিক জগাই 
বাগিচাত নুফুলাই গোলাপ 
নুশুনাই হৃদয়ৰ গান 
তথাপিও সেন্দূৰীয়া হেঁ‌পাহ এটাক 
আপোন কৰাৰ স্বাৰ্থত 
আত্মোৎসৰ্গ কৰোঁ সময়ৰ হাতত ।

ঊষামণি শইকীয়া
জালুকবাৰী , গুৱাহাটী 

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *