বিশ্বজিৎ ডি চেতিয়াৰ কবিতা ” মা “

এটি হাঁহি
সুৰুযমুখী
তুলি লৈ মুঠি মুঠি সুগন্ধি ছন্দ
দুহাত হয় সদা বৰ্ণিল

কোনে দিলে ঢালি
ইমান সেউজীয়া
গজে য’ত ভ্ৰূণ
সদা স্থিৰ হৈ থাকিব পৰাকৈ..

আঙুলিৰ ঠাঁৰত নাচি
নৰ্তক পৃথিৱী
এচোতাল জোনাকত
তৰাফুলাৰ সাধু শুনি
তমসাচ্ছন্ন পদূলি হয় দীপ্তিমান

নঙলা খুলি দূবৰিয়ে চেলেং পাৰে
সুৰসুৰাই সোমাই আহে
একাঁথি দুকাঁথিকৈ
গেঁৰ ধৰা ধানৰ সুগন্ধি…