সৰু চৰাইয়ে ধান খায় উলাহত উৰে।
নাচি বাগি সকলোৱে বাহলৈ উৰা মাৰে ।।
ধাননি পথাৰত বৰষুণ পৰে।
বহাগৰ গীতত বহাগীয়ে মাতে।।
ৰংৰ ৰং লাগি উপচি পৰে।
নৈ পাৰৰ বগৰীয়ে মুখ মিঠা কৰে।।
ফুলনীৰ মৌ মাখিয়ে ৰস চুহি নিয়ে।
বহাগৰ বতৰত হিয়া কপি উঠে।।
— কনমনি দাস
